Buława składa się z głowicy o kształcie gruszkowatym, zwężającej się w kierunku trzonu, którego dolna część posiada wyodrębniony za pomocą dekoracji uchwyt. Całość okuta jest trybowaną i cyzelowaną blachą srebrną, złoconą, udekorowaną wzorem liści i drobnych kwiatów ułożonych w wijącą się z góry na dół serpentynę. Dekoracji roślinnej towarzyszy kameryzacja osadzonymi w gniazdach turkusam.Sposób zdobienia buławy za pomocą trybowanej blachy i licznych kamieni na jej powierzchni był charakterystyczny dla rzemiosła Imperium Osmańskiego. Wzór spiralnie ułożonych kamieni zdaje się być charakterystyczny już dla 2 połowy XVII w. Styl taki potwierdza ikonografia buław z portretów m.in. Janusza Radziwiłła z 1654 r. (Zamek Królewski na Wawelu) i Krzysztofa Radziwiłła z ok. 1675 r. (Narodowe Muzeum Sztuki Republiki Białorusi w Mińsku). Buława należała prawdopodobnie do Janusza Radziwiłła.
Autor nieznany
1650
rzemiosło artystyczne
blacha srebrna złocona, turkus, drewno
trybowanie, cyzelowanie
dł.74 cm
