Foto za: www.pslava.info
W 1721 r. włości berdyczowskie przeszły na własność Mikołaja Faustyna Radziwiłła, założyciela tzw. berdyczowskiej linii radziwiłłowskiej. Mikołaj Faustyn Radziwiłł był dziedzicem Zdzięcioła, Hłuska, Porzeczy i Kroży, zasilił swe dobra majętnościami wniesionymi przez żonę, Barbarę z Zawiszów, do których należał Berdyczów. Posiadłości Mikołaja Faustyna i Barbary były jednak obciążone długami. Zadanie wyprowadzenia majątku z długów spoczęło głównie na barkach energicznej Barbary Radziwiłłowej (jej mąż okazał się mało aktywny), której udało się po wielu latach doprowadzić do odciążenia większości dóbr. Barbara nie koncentrowała się jedynie na sprawach majątkowych, gdyż jej zainteresowania i ambicje skierowane były na życie polityczne. Wraz ze śmiercią Mateusza Radziwiłła-wnuka Mikołaja Faustyna i Barbary, linia berdyczowska w 1818 r. wygasła, a klucz berdyczowski został podzielony między krewnych. Berdyczów odziedziczył Mikołaj Radziwiłł (1791-1853), który wzniósł późnoklasycystyczny pałac z dominującą, dwukondygnacyjną fasadą z portykiem o sześciu kolumnach. Na tyłach pałacu założono park w stylu angielskim. Jedynym synem Mikołaja Radziwiłła był Mikołaj Filip (1827-1883), ostatni właściciel Berdyczowa. Nie mogąc wyjść z długów, Mikołaj Filip zmuszony był oddać pałac, w którym wkrótce zorganizowano szpital dla Żydów. Po zakończeniu wojny mieściła się tu biblioteka. Na początku lat 70-tych XX w. budynek uznano za awaryjny i w 1973 r. został całkowicie rozebrany. Na miejscu pałacu wzniesiono nowy budynek, w którym mieści się obecnie siedziba władz miejskich Berdyczowa.
