Foto za: www.be.wikipedia.org
Zdzięcioł przypadł po ojcu Annie Mariannie Połubińskiej zamężnej z księciem Dominikiem Mikołajem Radziwiłłem (1643-1697), podkanclerzym Wielkiego Księstwa Litewskiego, który zapoczątkował radziwiłłowską młodszą linię klecką, rozszczepioną później na trzy gałęzie wywodzące się od jego trzech synów. Od Mikołaja Faustyna (1688-1746), wojewody nowogródzkiego, wzięła początek gałąź na Zdzięciole i Berdyczowie. To on zbudował pałac nad rzeką Zdzięciołką, w miejscu zrujnowanego zamku Ostrogskich, który z dużymi zmianami przetrwał do naszych czasów. Była to budowla dwukondygnacyjna, wysoko podpiwniczona, z wielobocznym ryzalitem środkowym i dwiema wieżami przy elewacjach bocznych, wzniesiona w stylu barokowo-rokokowym. Elewację ozdabiały pilastry i rokokowe sztukaterie. Do dziś okna ozdobione są nadokiennikami różnych kształtów. Nie zachowały się dawne zabudowania gospodarcze oraz wspaniały park krajobrazowy, otaczający niegdyś pałac. Po Mikołaju Faustynie, żonatym z Barbarą Zawiszanką, klucz zdzięciolski odziedziczył jego syn, Stanisław (1722-1787), ożeniony z Karoliną Pociejówną. To jej zasługą było założenie wokół pałacu parku krajobrazowego z kilkoma pawilonami, z licznymi nasadzeniami drzew liściastych, siecią kanałów, nad którymi przerzucono kamienne mostki. Od końca XVIII w. posiadłość należała do rodziny Sołtanów. Pałac skonfiskowano po powstaniu listopadowym. Mieściły się w nim koszary, więzienie, szkoła i szpital.