Mikołaj Radziwiłł zwany Amor Poloniae; zbiory Muzeum Narodowego w Warszawie
Zamek zbudowany został prawdopodobnie przez rodzinę Radziwiłłów w XVI w. Ziemie te nadał Mikołajowi Radziwiłłowi zwanemu Amor Poloniae, król Zygmunt I w 1509 r. Zamek znajdował się na wysokiej skarpie nad rzeką Biebrzą. Posiadał cztery baszty, budynek mieszkalny, kaplicę zamkową pod wezwaniem Trójcy, Bożej Rodzicielki Maryi i Świętych, a także budynki gospodarcze, mieszkania dla służby i browar. Całość otaczała palisada z gankami dla straży, a wjazd prowadził przez wieżę bramną i most zwodzony przerzucony nad fosą oddzielającą zamek od miasta. Po śmierci Mikołaja w 1522 r. zamek otrzymała w spadku jego żona Elżbieta z Sakowiczów Radziwiłłowa.
Mikołaj Radziwiłł zasłynął z rewolucyjnych zmian w swoich dobrach, zakładając nowe wsie, przebudowując osadnictwo, komunikację, tworząc nową strukturę kościelną. Zaczęto mówić o prywatnym państewku goniądzko - rajgrodzkim Radziwiłła. Radziwiłłowie posiadali w swoich dobrach nie tylko poddanych chłopów i mieszczan, ale także własną szlachtę, sądownictwo, hierarchię urzędniczą. Stolicą państwa był Goniądz. Tu na skarpie nad Biebrzą znajdował się radziwiłłowski zamek, zamieszkały przez rodzinę rządzącego, stąd wydawano dyspozycje dotyczące funkcjonowania państwa. Miasto i zamek zostały zniszczone podczas wojen szwedzkich. Dzisiaj nie ma śladu po dawnym założeniu.
